Vandaag hebben we de kamer van Elin omgebouwd. Een peuterbedje erin, haar ledikantje eruit.
Haar kamertje is niet groot (er paste een commode van 164cm op en een bedje en dat was het!)
Nu staat er een peuterbedje een kleinere commode en straks een kleine hangkast, dan staat het weer vol.
We hebben haar met z'n tweeën naar bed gebracht en dat vond ze toch wel heel eng... In de middag had ze trouwens nog wel meegeholpen met klussen, schroefjes aangeven en snoepjes eten (echt bouwvakker!) daarna is ze op bed gaan liggen en ook nog even op bed gesprongen en gespeeld.
Maar goed, vanavond toen het bedtijd was, vond ze het eng. Ze kreeg haar slaapzak aan en al haar knuffels die ze normaal ook heeft. Toen ze in bed moest liggen was er even paniek. Ze pakte haar knuffels op en klom het bedje uit. De knuffels aan het voeteneind werden ook meegenomen en ging bij de deur staan.
We zeiden: leg je knuffels maar in bed. Je mag lekker gaan slapen.
Toen legde ze haar knuffels in bed, maar ze twijfelde ze nog. Ze wist het gewoon even niet. Ze wees steeds naar de andere kant van de kamer waar eerst haar bedje stond. Toen ging ze er toch maar in, nog een knuffel en kus van ons en haar knuffels weer om haar heen gezet.
Nu horen we de muziek van de babyfoon al voor de 3e keer... haha. maar goed, wel een teken dat ze nog in bed ligt, anders kan ze er niet bij! Ik ben benieuwd hoevaak we er uit moeten vannacht...... duimen jullie?
UPDATE: Elin slaapt weer terug in haar ledikantje... we laten ze nu beide een poosje op haar kamertje staan,maar ze wou echt niet! Op een gegeven moment was ze uit bed gelopen en stond ze aan het traphekje te huilen :-( zo sneu... Ledikantje terug en toen ging ze met een big smile slapen... ach, kleine meisjes hoeven niet zo snel groot te worden!
reacties (0)